عهد با امام:عهد با خدا

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: در آیه (امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف سوء.) مضطر، وجود مقدّس امام زمان است. وقت گذاشتن برای امام زمان مستحب نیست بلکه اوجب واجبات است. هیچ یک از مشغله های ما برای عدم توجه به امام زمان پذیرفته نیست، چرا که خداوند بر این عهد الهی بسیار تأکید نموده است. اگر کسی در قیامت بتواند از گذر  وفاداری به این عهد، جان سالم به در برد، احتمال نجاتش بسیار است.

 

معصوم، تجلی تمام نمای خداوند در زمین است و پذیرش ولایت معصومی که از جانب خداوند به مقام امامت رسیده است، در حقیقت میثاق با خدا و عهدی الهی است.

در روایات بسیار آمده که اگر کسی امام زمانش را نشناسد و از دنیا برود، در حالت کفر مرده است.

همه ما نسبت به پدر و مادر، اطرافیان و هموطنانمان قیودی داریم که خود را ملزم به رعایت آنها میدانیم. اما آیا حتی برای یکبار امام زمانمان را جزء قیودی که خدا از ما اخذ کرده به شمار آورده ایم؟ آیا رعایت حق ولایتش برای لحظه ای از ذهنمان گذشته است؟

حالا این سۆال را از خودمان میپرسیم که از این پس چقدر حاضریم برای امام زمانمان وقت گذاشته و او را یاری کنیم؟ یا برای وفاداری به چنین عهدی چقدر تلاش خواهیم کرد؟

(ان العهد کان عنه مسئولاـ از عهد الهی سوال می کنند) در قرآن و روایات، امامت عهدی الهی شمرده شده است، و انسانها نمی توانند از آن بی توجه عبور کنند. بی اعتنایی به تنهایی، آوارگی و غربت امام زمان یقینا ما را در پیشگاه خدا مسئول و مورد بازخواست و در نهایت به عذاب اخروی دچار خواهد نمود.

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: در آیه (امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف سوء) مضطر، وجود مقدّس امام زمان است. وقت گذاشتن برای امام زمان مستحب نیست بلکه اوجب واجبات است.هیچ یک از مشغله های ما برای عدم توجه به امام زمان پذیرفته نیست، چرا که خداوند بر این عهد الهی بسیار تأکید نموده است. اگر کسی در قیامت بتواند از گذر  وفاداری به این عهد، جان سالم به در برد، احتمال نجاتش بسیار است.

یادمان باشد که مرگ در چند قدمی ماست و مهدی فاطمه تنهاتر و غریبتر از همیشه در انتظار یاری ما. دست کدام یک از ما محکمتر و استوارتر، دستان پسر فاطمه را خواهد فشرد؟ این تمام سعادت دنیا و ابدیت ماست اگر نفسهای مهدی در رگ زندگی ما به جریان افتاده و روحی آسمانی در کالبد تاریک خانه هایمان دمیده شود.

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: در آیه (امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف سوء.) مضطر، وجود مقدّس امام زمان است. وقت گذاشتن برای امام زمان مستحب نیست بلکه اوجب واجبات است.هیچ یک از مشغله های ما برای عدم توجه به امام زمان پذیرفته نیست، چرا که خداوند بر این عهد الهی بسیار تأکید نموده است. اگر کسی در قیامت بتواند از گذر وفاداری به این عهد، جان سالم به در برد، احتمال نجاتش بسیار است

انواع دعا در ظهور

اول: به دعای معصومین ـ علیهم السلام ـ که برای تعجیل فرج نموده‌اند، آمین بگوید. در حدیث است که: آمین گوینده با دعا کننده شریک است. (مستدرک الوسائل، ج 5، ص 240)

واضح است که چنین شرکتی اگر برای کسی میسر شود و توفیقش را پیدا نماید، مشمول «ذلِکَ فَضْلُ اَلله یُۆْتیِهِ مَنْ یَشَاء.» این فضل خداست که بر هرکس بخواهد عطا می‌کند. (سوره مائده، آیه 54) خواهد بود.

دوم: از مۆمنین خواهش کند که دعا کنند، و به هر شکلی که بتواند آن‌ها را تشویق و ترغیب نماید، و هر کس به واسطه تشویق او دعا کند، مثل آن است که خود او دعا کرده است، چون در بعضی از اخبار است که:

«هر کس سنتی و عمل خیری را پایه گذارد به طوریکه در میان مردم رواج پیدا کند.‌ تا هنگامی که این سنت و عمل خیرباقی است، هرکس به آن عمل نماید، مانند ثواب عمل کننده برای آن شخص نوشته می‌شود،‌ خواه زنده باشد یا مرده، بدون آن که از ثواب آن عمل کننده چیزی کم شود.» (بحارالانوار، ج 7، ص 94)

و واضح است که این دعا از بهترین اقسام صدقات جاریه است.

علاوه بر آن، بعد از آن که ثابت شد که دعا برای فرج و ظهور امام زمان ـ علیه السلام ـ نصرت و یاری آن حضرت می‌باشد، پس کمک کردن وسعی و تلاش در وقوع آن هم، نصرت و یاری خواهدبود.

سوم: از خداوند درخواست کند که به همه توفیق این دعا و این توبه را عنایت فرماید، که از دعا برای آن حضرت غفلت ننمایند، و این هم به چند جهت نصرت و یاری آن حضرت است.

1. روایت شده که:

«هرکس در حق غیر دعا و طلب خیر نماید چندین برابر، از فیض آن خیر، به آن دعاکننده عطا می‌شود.» (کافی، ج 2، ص 507 و 508)

2. در بعضی از اخبار وارد شده که: «از جمله دعاهای مستجاب، دعای مۆمن در حق برادران ایمانی است که در غیاب آن‌ها صورت گیرد» این دعا در حق آن‌ها حتماً مستجاب است گرچه در دعا کننده، موانع اجابت دعا وجود داشته‌ باشد، زیرا فرموده‌اند: «با زبانی که با آن گناه نکرده‌اید خدا را بخوانید» و آن شخص با زبان این دعا کننده گناه نکرده است.

بنابراین هر مۆمنی که به جهت دعای او، موفق به دعا برای فرج شود،‌ چنان است که خود او دعا کرده باشد،‌ چنانچه در عنوان تشویق و ترغیب بیان کردیم.

چهارم: دعا کند که خداوند آن‌هایی را که در دعا کردن برای آن حضرت کوشش می‌کنند یاری کند تا به آن موفق شوند. و بیان خواهدشد که هر نوع اعانت و یاری که به اهل صلاح واقع شود، پس آن اعانت ویاری به آن حضرت خواهد بود.

پنجم: دعا کند که خداوندجمیع گناهانی که سبب تأخیر فرج شده است بیامرزد، و بیان آن در عنوان یازدهم خواهد آمد.

ششم: دعا کند که خداوند شر همه اشرار و منافقین که باعث تأخیر فرج شده‌اند یا می‌شوند را بر طرف نماید.

هفتم: دعا کند که خداوند اسباب فرج را با عافیت میسر نماید.

هشتم: دعا کند که خداوند متعال موانع فرج را با عافیت بر طرف نماید.

نهم: دعا کند که خداوند تمام انصار و یاوران آن حضرت را یاری نماید.

هرکس از یاری ما اهل‌بیت ـ علیهم السلام ـ ناتوان باشد، پس در خلوت‌های خود دشمنان ما را لعنت کند، خداوند صدای او را به همة‌ فرشتگان از روی زمین تا عرش برین برساند، پس هرگاه این شخص دشمنان ما را لعنت کرد او را یاری کنند، و کسی که او را لعنت نمی‌کند،‌ لعنت کنند،‌ سپس ثناکنند و عرض کنند خداوندا! بر این بنده‌ات که به اندازة توانائی‌اش در راه تو بخشش کرد درود فرست، و اگر بیش از این برایش مقدور بود انجام می‌داد

دهم: دعا کند بر وجه کلی که خداوند در فرج آل محمد ـ علیهم السلام ـ تعجیل نماید، خصوصاً با ضمیمه کردن صلوات، و بگوید: «الَلَّهم صلِّ علی محمَّد وَ آل محمَّد و عجِّل فََرَجهُم»

یازدهم: بر دشمنان آن حضرت لعنت کند ‌و شکست و سرکوبی و خواری و ذلت و مقهور شدن آن‌ها را از خداوند متعال بخواهد، چنانچه در تفسیر امام حسن ـ علیه السلام ـ روایت فرموده از حضرت رسول ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ به این مضمون که:

«هرکس از یاری ما اهل‌بیت ـ علیهم السلام ـ ناتوان باشد، پس در خلوت‌های خود دشمنان ما را لعنت کند، خداوند صدای او را به همة‌ فرشتگان از روی زمین تا عرش برین برساند، پس هرگاه این شخص دشمنان ما را لعنت کرد او را یاری کنند، و کسی که او را لعنت نمی‌کند،‌ لعنت کنند،‌ سپس ثناکنند و عرض کنند خداوندا! بر این بنده‌ات که به اندازة توانائی‌اش در راه تو بخشش کرد درود فرست، و اگر بیش از این برایش مقدور بود انجام می‌داد.

در این هنگام ندائی از طرف پروردگار برخیزد که: دعای شمار را مستجاب گرداندم و آواز شما را شنیدم، و به روح او دربین ارواح درود فرستادم و او را از برگزیدگان قرار دادم.» (بحارالانوار، ج 27، ص 222، حدیث 11)

دوازدهم: از برای وجود اقدس و اشرف آن حضرت دعا کند، و از خداوند متعال سلامتی و عافیت حضرتش را از جمیع آفات، غصه‌ها و ناراحتی‌ها، درخواست نماید.

و این قسم دعا؛ نصرت و یاری آن حضرت در جهات دنیوی ایشان است.

و مضمون همه ‌این عناوینی که ذکر کردیم، در ضمن دعاهائی که در مورد آن حضرت وارد شده مذکور است، علاوه بر آن که گفتیم با این عناوین نصرت و یاری به‌ وجود مبارک آن حضرت نیز حاصل می‌شود.

بارالها دستان بی رمق و آلوده ما را به دستان عرشی آخرین باقیمانده ات در زمین برسان و ما را آماده یاری او و وفادار به عهدمان بگردان.